PMH

Ook tijdens vakanties gebeuren weleens minder leuke dingen. Helaas, helaas.
Gisteren hebben we Robin, uit de kerk in Nederland, opgezocht. Papa was toen al niet helemaal fit. Ik ook niet heel erg, maar ik voelde me niet zo vervelend als hij.
We gingen gelijk door naar een groot bloemenpark dat ten Zuiden van Pattaya ligt. Ik zou daar op een olifant gaan rijden. Nella en Hero waren ook mee, en het leek erop dat het een gezellige dag ging worden.

Tenminste, totdat het helemaal uit de hand liep met papa. Hij kreeg vreemde symptomen: extreem zweten, een vreemd gevoel in de buik en een grauwe kleur. Het was geen moeilijke beslissing om naar het PMH, Pattaya Memorial Hospital, te gaan. Nella bracht ons erheen en heeft geholpen door in het Thais te vertalen.
Na een eerst, kort onderzoek bleek de bloeddruk extreem laag te zijn, en hij kwam gelijk in de ER terecht. Heel spannend en ook heel naar. Ineens moeten allerlei dingen geregeld worden met de verzekering, en wat we allemaal nodig hadden voor die nacht. Ze wilden hem namelijk houden omdat de waardes niet positief waren.

Dus terwijl papa op een eigen kamer lag met een grote infuuszak boven zijn hoofd, heeft Nella mama en mij teruggebracht naar onze kamer. Daar ging het met mij ook niet meer zo goed. Ik moest heel veel overgeven. Dat was ook zoveel stress in één keer...
We hebben een douche genomen en alle spullen bij elkaar gezocht om een nacht in het ziekenhuis te slapen.

Het was een lange, zware nacht, maar papa is enorm opgeknapt en ik kan ook weer wat eten binnen houden. Om elf uur vanmorgen mochten we uit het ziekenhuis.

Nu moeten we nog rustig aan doen, want morgenavond vertrekken we alweer naar het vliegveld in Bangkok om in de nacht van woensdag op donderdag naar huis te vliegen.